KORCZAKOWSKIE PRAWA DZIECKA ORAZ SPOSOBY ICH SZANOWANIA

WE WSPÓŁCZESNYM PRZEDSZKOLU

Prawa dziecka są odbiciem praw człowieka. Są ściśle związane z funkcjonowaniem państwa, powinny być jednakowe dla wszystkich obywateli, dzięki czemu realizuje zasadę sprawiedliwości. Dzieci są najmłodszymi obywatelami kraju, w którym żyją, a więc ich prawa mieszczą się również
w prawach przysługujących wszystkim członkom społeczeństwa. Ze względu na niezaradność i niedojrzałość psychiczną oraz słabość organizmu, dziecko wymaga specjalnej ochrony i specjalnych praw. Prawa te wyznaczają miejsce dziecka
w rodzinie, społeczeństwie i państwie, dają dziecku specjalne uprawnienia, które mają mu zapewnić odpowiednie warunki do życia i pełnego rozwoju jego osobowości oraz możliwości pozytywnej samorealizacji i osiągania zamierzonych celów.

Prośba dziecka- Janusz Korczak

Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.

 Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia bezpieczeństwa.

 Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło,  póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.

Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.

Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie  konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

 Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga!

 Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.

 Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.

 Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.

 Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

 Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

 Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę
w ciebie.

  Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.

Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.

 Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

 Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.

 Nie bój się miłości. Nigdy.

Konwencja Praw Dziecka została uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 1980 roku, a przez Polskę ratyfikowana w 1991 roku. Ratyfikacja Konwencji oznacza, że ustawodawstwo dotyczące dzieci nie może być sprzeczne z postanowieniami konwencyjnymi, a państwo ma obowiązek tych postanowień przestrzegać. Zgodnie z Konwencją dziecko jest podmiotem praw
i wolności, a nie przedmiotem praw innych osób. Konwencja dbając o dobro dziecka nakłada na rodziców i wszystkie inne osoby, w tym również nauczycieli oraz organy władzy państwowej obowiązek kierowania się we wszelkich działaniach troską o najlepiej pojęty interes dziecka. Przewiduje również obowiązek państwa do zabezpieczenia zdrowotnych i wychowawczo - bytowych potrzeb dziecka. Konwencja jest pierwszym dokumentem międzynarodowym, który zawiera tak szeroki katalog praw dziecka.

Konwencja o Prawach Dziecka ustanawia status dziecka, oparty na następujących                  założeniach:

• dziecko jest samodzielnym podmiotem, ale ze względu na swoją niedojrzałość psychiczną i fizyczną wymaga szczególnej opieki i ochrony prawnej,
• dziecko, jako istota ludzka, wymaga poszanowania jego tożsamości, godności i prywatności,
• rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka,
• państwo ma wspierać rodzinę, a nie wyręczać ją w jej funkcjach.
  
  Prawa dziecka dotyczące przedszkolaków można podzielić według następujących kategorii:

•  prawa i wolności osobiste:

Ø prawo do życia i rozwoju,

Ø prawo do tożsamości i identyczności (nazwisko, imię, obywatelstwo, wiedza  
      o  własnym:pochodzeniu),  

Ø  prawo do swobody myśli,

Ø prawo do wyrażania własnych poglądów i występowania w sprawach dziecka dotyczących, w  postępowaniu administracyjnym i sądowym,

Ø prawo do wychowywania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w  przypadku rozłączenia z nimi,

Ø  prawo do wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych i  wszelkiego okrucieństwa.

• prawa socjalne:

Ø      prawo do odpowiedniego standardu życia,

Ø      prawo do ochrony zdrowia,

Ø      prawo do zabezpieczenia socjalnego,

Ø      prawo do wypoczynku i czasu wolnego.

• prawa kulturalne to :

Ø     prawo do nauki,

Ø     prawo do korzystania z dóbr kultury,

Ø   prawo do informacji,

Ø     prawo do znajomości swoich praw.

Warto podkreślić, że dzieci swoich praw uczą się od dorosłych. Konwencja przede wszystkim na rodzinę kładzie obowiązek dbania o harmonijny rozwój dziecka, jak również zapewnienie bezpieczeństwa i uświadomienie dziecku jego własnych praw, to jednak nie umniejsza rangi nauczycieli, w tym także nauczycieli przedszkoli w tym zakresie.

W przedszkolu , gdzie prawa dziecka są priorytetem, dba się szczególnie
o ich przestrzeganie, a także wyposażanie dzieci w odpowiednią wiedzę
i umiejętności, związane z tymi prawami . Niejednokrotnie w przedszkolu dziecko zdobywa pierwsze informacje dotyczące praw dziecka, uczy się poszanowania praw innych i radzenia sobie w sytuacjach naruszania praw własnych. Im wcześniej dziecko styka się z wyższymi wartościami takimi, jak: sprawiedliwość, tolerancja, poszanowanie godności i wolności innych, tym łatwiej i szybciej zdobędzie umiejętności społeczno - moralne.

RODZINA, TO MOJE NAJWAŻNIEJSZE

MIEJSCE NA ZIEMI!!!